Vaktinden önce gelmeyecektir ecelim
Zamanı gelince de beklenen ölüm gecikmeyecek
Ne yazıldıysa alnımıza onu yaşayıp onu göreceğiz
Sen benim ecelim değil kaderim oldun
Kaderimiz elbet bir gün değişecek
Yazıldıysa bir birimizin alnına kaderimiz
Yollarımız mutlaka kesişecek
Bir yerlerde buluşacağız
Kim bilir belki de yok olurken umutlarım
Gözlerim açık öleceğim…

Ben kendimi sana adadım sana aidim
Başka bedende olsan da duygularımız aynı yollarımız ayrı
Sevdamız diğer sevdalardan çok farklı
Yalan olmasın aşkımız, büyük sevdamız
Seninle tanışmamız ne bir rastlantı ne de bir tesadüftü
İçten içe fethetsen de yüreğimi
Kesişen kaderimizin rol verdiği birer figüran
Kader denen sahne de oynayan oyuncularız
Hadi durma uzat ellerini
Tut umudumun elinden mutlu olsun dünyamız

Küçücük yüreğimde sana ait kocaman bir dünya kurdum
Bir anda dünyam oldun
Ben de senin yörüngen olayım
Kim bilir henüz sonu belli olmayan bir dilek belki
Yalan değil gözlerini okuyorum
Ama o iki kelimeyi soramıyorum
İçimde fırtınalar kopmuş
Yüreğime attığım her kelimeden yeni cümleler kuramıyorum…

Kader dedik alın yazsısı dedik
Hangimiz önce hangimiz sonra geldik dünyaya
Onun kavgasını ettik.
Ama sen hep o iki kelimeyi söylemek yerine “imkânsızım” dedin
“En güzel aşk zor olan” diyemedin
Üzülme, imkânsızla başa çıkarız, uzat ellerini
Umuda yolculuğa çıkalım…

Gözlerime bakmasan bakar mıydım gözlerine
Sözlerimi duymasan da kanar mıydım suskun sözlerine
Kim bilir işte yine kendimi avutmaya başladım
Sen gerçekten nasıl anlayamadın sana olan sevdamı?
Ve ben korkmaya başladım, aynada korkularımla yüzleşiyorum
Gözlerine bakmaya korkuyorum
Umutlar yok olurken öleceğim…

Gerçekleri unutup, ihtimallerin hesabını yapar oldum
Mutluluğu yakalamak da bir ihtimal değil mi?
Kendimi kaybettim her şeyimi kaybettim
Seni kaybetmekten de korkarım
Sanki hayat benden intikam alıyor acıları sıraya koymuş
Mutlu bir gün yaşasam,
İntikam alırcasına kötülükler peşimi bırakmıyor
Yok olurken umutlarım gözlerim açık öleceğim…

/siyah-laci elbise giyemedim, sen beyazlar içerisindeyken arkandan baka kaldım. al ömrümü senin olsun. hayat böyle bir garip işte, umutlarım yok olurken öleceğim…/

Mustafa KARAAHMETOĞLU
07.06.2014