Sokakakta aşk insan olmaktır,
barikatların sıcaklığı,
erdemi sevgilinin yüreğine yapıştırır.

Siren sesleri arasında bir başkadır gözlerinde çay içmek!

Hafiften dokunur,
öpersin,
örgüsü çiçeklenmiş saçlarından,
tutarsın ellerini,
dizlerinin dokunuşuyla harlanır ateş,
parmakların titrer,
çay dökülür,
ve sen bakışlarınla başlarsın gülmeye...

Barikatlar,
sevdanın direnç kaleleri,
cayır cayır tutuştutur sevda adına,
burada girsende,
düşlerinde giremezsin ateşe,
pazarlık dahi yapamazsın,
özgürlüğün ayak sesleri bu,
inadına of demez.

Ne konuşabilirsin gök gürültüsü ile,
ne de tutabilirsin o sivri dilini gülüm,
saydırırsın Allah’ına kadar,
yıldızların mırıldandıkları şarkıları duyan kadar...

Düşlerimiz biter mi?
bilinmez,
barikatlar hep olsa da,
elbette gençlik gülleri solacaktır,
bildik söz,
"gidenler dönmez" ise,
kahrolası hüzün daima kalacaktır bizlerde!..
Atilla Yüceak Şubat 2015
Araştırmacı Yazar -Şair