0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1111
Okunma
Bir sel gibi aktı yıllar,saçlarıma doldu kırlar,
Yalnız kaldım gurbet elde,gözümde sıralı yaşlar.
Bir kelime konuşacak,ne bir yaran ne bir dost var,
Bilmem şimdi nerelerde,beni seven arkadaşlar.
Hatırladıkça maziyi,içimde bir sızı başlar,
Seneler sonra anladım,boşunaymış yalvarışlar.
Nasıl kandım o gözlere,olmaz olsun böyle aşklar,
Bu halimin tek sebebi,beni yakan o bakışlar
Unutmak isterken onu,göründü gurbetin yolu,
yıllar yılı yürüyorum,gelmedi bu yolun sonu.
Ne derdimi ne ismimi,bilmez bir Allahın kulu,
Meğer unutmak ne zormuş,gözlerim hep dolu dolu.
Orhan Altınbaşak
