Sorma bana kim ölür kim ölümsüzdür diye
Dert ölür derman ölür âşıklar ölmez gülüm
Ölümsüzlük aşığa yaratandan hediye
Fert ölür ferman ölür âşıklar ölmez gülüm

Ol yürekten yüreğe bir görünmez lav akar
O lav ki yüreksizin yüreğini de yakar
Yüreklerdeki deprem bütün alemi yıkar
Mert ölür merdan ölür âşıklar ölmez gülüm

Firak-ı sevgili ki emrihakı aratır
Nurdan bir kalem ile yazılır satır satır
Aşk sihirli iksirdir taşı da yumuşatır
Sert ölür mercan ölür âşıklar ölmez gülüm

Yüreğinde sevgiye yer açmayan kalmasın
Sevgisizlik yüzünden gül simalar solmasın
Genç ihtiyar çağ çocuk ayrım kayrım olmasın
Kart ölür civan ölür âşıklar ölmez gülüm

Aşk-ı erenler aşka “Hak’la muhabbettir” der
Aşkın sırrına eren kalb-i ummana girer
Cemreler yüreklere düşerken birer birer
Mart ölür nisan ölür âşıklar ölmez gülüm

Hak’ka aşık değilse olmaz olsun o yürek
Aşka ulaşmak için ölmeden ölmek gerek
Madem ki kıblemiz bir inancımız müşterek
Dost ölür düşman ölür âşıklar ölmez gülüm…