Göğün kızıllığında, görünce gözlerini
İsyan edip kendime, haykırarak sustum ben
Peşinden kopup gelen, fırtına sözlerini
Tek tek yüreğe koydum, bir kenara pustum ben

Kar alçaklarda artık, yükseklerden esen sen
Haklı haksız demeden, kuru sıkı kesen sen
Kırıp döküp saçarak, seven benim desen sen
Kahkahayla gülerim, gerçekleri astım ben

“Git” diyen yürek nerde, nerde o cevrin nazın
Yüzünde pişmanlık var, kesilmiş birden hızın
Gündönümü gibisin, ne kış belli ne yazın
Karanfiller açarken, damda tüten istim ben,

Dil yüreğin rehberi, sen düşün o söylesin
Sen yalan aşkın yalan, buna dünya neylesin
Mahkûmsan gerçeklere, seni azâd eylesin
Kaçaklara limanım, sığınacak üstüm ben

Dünya ne kadar büyük, meğer yürekler darmış
Tüm melanet kökleri, aciz kulları sarmış
Hikâye bitti işte, bir yokmuş, bir de varmış
Sonu yok ya bu aşkın, deli deli estim ben
İsyan edip kendime, haykırarak sustum ben…



AVCI-
2015 ŞUBAT 23