Işığına yönelip arandığım her yerde
Yaptığım eylemlerde hep sen varsın, sen yârsın
Bahtıma doğan günde, selam veren seherde
Büyüyen özlemlerde hep sen varsın, sen yârsın


Her şey anlamsız deyip bildiğimden cayarak
Gördüğüm rüyalardan ürperişle ayarak
Aklımın orucuyla vakti iftar sayarak
Dilenmiş kademlerde hep sen varsın, sen yârsın


Üşümüş ellerimin arandığı sığınak
Saklı durur sinemde nefesimde yığınak
Varlığına adanmış hüzne kurulu konak
Sevgi dolu demlerde hep sen varsın, sen yârsın


Duygulanmış anımın ziyası en eminde
Ne dert kalır ne hüsran cana sızan yeminde
Nutku tutuklu gönlün ’biz’ dediği zeminde
Ektiği çiğdemlerde hep sen varsın, sen yârsın


Dalgalanmış yürekle beş vakit görüldüğüm
Ben; benden uzaklaşıp kıyına sürüldüğüm
Bir duanın ucundan tutarak durulduğum
Manidar söylemlerde hep sen varsın, sen yârsın


İstemem başka bir yâr ne şan şöhret ne makam
Tenhama gölgen yoldaş ecrime payidar gam
Ve, güvercin nağmesi vuslata güzel makam
Çözülmüş matemlerde hep sen varsın, sen yârsın.


Nezahat YILDIZ KAYA