Garibim sözüme sakın kırılma
Gönlümdeki dostdun sen Ahmet hocam
Asıp da yüzünü bana darılma
Dünyaya küserim ben Ahmet hocam

Sen ki can bağının bağban gülüsün
Gönül bahçemizin şen bülbülüsün
Nur parçası yüzün her daim gülsün
Tebessümün cana can Ahmet hocam

Anla ki gariplik var imiş serde
Gel otur yanıma ortak ol derde
Kan damlıyor gözden her bir seferde
Anlarsın belkide sen Ahmet hocam

Öğrettiler ağlıyorken gülmeyi
Bilirmisin yaşıyorken ölmeyi
Yüregim üstüne kanlı gömleği
Gül diyerek bastım ben Ahmet hocam

Yıllardır unuttum tatlı canımı
Kaç defadır değiştiler kanımı
Pusulasız kaybetmedim yönümü
Hep kuzeyden estim ben Ahmet hocam

Yere diz çökmeden yığıldın mı hiç
Bir yudum içmeden dağıldın mı hiç
Darın kurulmadan boğuldun mu hiç
Göğe yürek astım ben Ahmet hocam

Gönül beşigimi hep boş salladım
Kul Garib’im kader güler belledim
Kırık sazı zülfüm ile telledim
Gayrı geçmez oldu gün Ahmet hocam


Emine Çerçi