O kadar sevda dan, aşk dan geriye
Neyin kaldı bana, ’’de’’ çulsuz kalbim
Kararmış umudun döndün deliye
Neyin kaldı bana, ’’de’’ çulsuz kalbim

Yıktı gönlünden gitti, hanın ile sarayı
Hala bilemedin mi ak’ın ile karayı
Sen ondan almadın mı, iyileşmeyen yarayı
Neyin kaldı bana, ’’de’’ çulsuz kalbim

Sandın ki deryada, bir tek o kaldı
Sandın ki feryada, bir tek o daldı
Sandın ki dünyada, bir tek o vardı
Neyin kaldı bana, ’’de’’ çulsuz kalbim

Ağladın göz yaşını silen mi oldu
Gam ile tasanı, bilen mi oldu
Bir sevda uğruna gülen mi oldu
Neyin kaldı bana, ’’de’’ çulsuz kalbim

Gönlüne ferahlık, vermedi bir gün
Bahçan da gülünü, dermedi bir gün
Ömrünü yoluna, sermedi her gün
Neyin kaldı bana, ’’de’’ çulsuz kalbim

Topla artık kafanı, gitme aşkın peşinde
Hep yaralar aldın ya, bağrın ile döşünde
Kesmişsin selamını dostun ile eşinde
KILIÇ, Derdin kaldı bana ’’ye’’ ÇULSUZ kalbim...

13.02.2015.....Ahmet KILIÇ.
www.ahmetkilic.com
uyeler.antoloji.com/ahmet-kilic-1
google: şair ahmet kılıç
twitter: @kilic0044
www.siirdemeti.net
www.edebiyatdefteri.com
www.siirdefterim.com