Gönlünün mabedinde ele mumlar yakarsan

O gözlerin bir daha gün ışığı görmesin

Şulenden gül yapıp da başka saça takarsan

O gözlerin bir daha gün ışığı görmesin


Kalbin ona ettiğim daveti saymaz ise
Ruhun derin uykudan uyanıp aymaz ise
Kıble bildiğim gönlün seccadem yaymaz ise
O gözlerin bir daha gün ışığı görmesin

Gökyüzünde melekler sana dua adarken
Yüzümde ayrılığın silinmez bir kederken
Kal birtanem demezsen dilin yorup giderken
O gözlerin bir daha gün ışığı görmesin

Sevdanın kuralıdır aşık olan naz eder
Tabansızlar bıkarken gerçek seven haz eder
Bende kar kış boranken baktım gönlün yaz eder
O gözlerin bir daha gün ışığı görmesin

Beni yakan kalemin ele bir harf yazarsa
Acımadan aşkıma gidip mezar kazarsa
Sözlerini unutup dilin akdi bozarsa
O gözlerin bir daha gün ışığı görmesin

Suskunluğum çığlıktır kulak verip duyarsan
Sadakat tek kuraldır biat edip uyarsan
Önce umudu verip sonra aşktan cayarsan
O gözlerin bir daha gün ışığı görmesin
güldekiçiğ (beyazmelek)