sen benimdin..
ama çok kirlettin be aşkım..

aylardan neydi bilmiyorum
aradan uzunca bir zaman geçti
hatırlamıyorum
yarım kaldığım bir dönemdi sanırım
sözde vardın, hep yanımdaydın belki
ama ben,
sessizdim, yanmıştım ve aşksızdım
en kötü anımda bile , yalnızdım



bembeyazdım gecenin karanlığında
çocuksu bir haykırışla, sevilmiştin sen
daha önce hiç sevilmediğin kadar
içimdeydin, saklamıştım seni oracıkta
bir fidan gibi, tazeliğinde kaldın hep
koparmaya kıyamadığım yapraklarınla
hayallerime girmiştin sen
hep açık alnımda, hep sol yanımda
tek bir seçenekti kalbin
bir tek sen vardın, evet sadece sen
gecem, gündüzüm ve şu pembe uykularım
çok güzeldi, ama zehrettin be aşkım..



bahardın, yazdın, kanayan yaramdın
olmadığın tek bir güne bile
nice yağmurlar yağdırdım gözlerimden
bilmezdin, görmezedin, istemezdin
ben ise her gün senin yollarında
her gün senin yağmularında
ıslanıp ağlardım usulca yokluğuna
darlanıp çekerdim seni
darlanıp küserdim dağlarıma
ne güzeldi be, ah şu geçen yıllarım
hepsini alıp da gittin be aşkım..



bir hayalim vardı, içinde sen vardın
bir düştü belki, ama
seninle geçen şu zaman, öyle güzeldi ki
seninle geçen her saat, bir ömürdü
seninle yaşlanan şu hayat
herşeye bedeldi, her anı senindi
kıskanırdı eller, kıskanırdı ölüm
ama hepsini, sen çürüttün be aşkım



ay’ım yıldızım, kara toprağım
kanım, canım, ana vatanım
ah şu giden sarı yapraklarım
yazım, kışım, baharlarım
içten içe yağan kanlı yağmurlarım
hepsini sen!
sen yaktın be canım…
hepsini sen kirlettin be aşkım…
.
.
.
Mawish
.
.
.
SEN KİRLETTİN – Mawish Şiirleri