0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
865
Okunma
bir aşk hikayesi alır götürür beni
uzak zamanların isli günlüklerine
bir varmış bir yokmuş diyormuşum
ve bu hikayede en önemli karakter benmişim
mazgal altında kalan dehlizlerin
buruşmuş sayfalarını karıştırıyorum
imlası platonik kurulan cümleler
sessizce, biri görmesin diye
sayfalara döktüğüm sağanak yağmurlar
ve bir bakışa,sıcak gülümsemeye
çizdiğim umutlar.
Umutlar diyorum bu hikayede belki de
en çok işlemiş olduğum konu
ki herhangi bir sınırı yoktu bunun
tıpkı dalgalar gibi coştuğum anlardı
şimdi bu anlardan geriye
buruk bir tat kalıyor içimde
keşke diyorum,
sayfalara
geriye dönmek diye bir şey olsaydı.
şubat(2015)
5.0
100% (1)
