Yalnızlığım.
Sessizlik içindeyim
Bir korkudur içimdeki sessizliğim
Bir mezar yerinin korkusu var içimde
Ürperirken!
Titriyor her yerim.
Ve!
Ölüm korkusunu tadar gibi büyürken gözlerim
Dolaşıyor ellerimde
Siyah beyaz eski resimlerim!

Yalnızlığım içimde bir acı
Kaderimden’ mi nedir çıkaramıyorum onu içimden
Yalnızlığım sanki!
Benim!
Bir türlü çıkarmaya çılışıp da başımdan,
Çıkaramadıiğım başımın tacı
Ne kapımı çalan var ne’ de giren
Benim her gece, korkular içinde çekip durduğum
Ölüm yalnızlığı.

Hani bir paylaşan olsaydı
Benim yalnızlığımı
Şöyle oturup, bir konuşsaydık biriyle diz dize
Paylaşsaydık,
Sevincimizi, dertlerimizi, tasamızı gözgöze o kişiyle
Belki mutluluktan uçardık
İçime, dert olmazdı yalnızlığım.

Ne yazık çekilmişim şimdi
Köşeme
Ölümü bekler gibi yaşıyorum şimdi yalnızlığımı
Anılarım varken
Şu benim yaşlı gözlerimde
Ve!
Ömrümün bir sonbaharı gününde
Acılarım varken içimde.
Bir kara sevdadır, içimdeki yalnızlığım

01 Şubat 2015-02-01
Ahmet Yüksel Şanlı er