Yine başlıyor dışarda fırtına,
Bardaktan boşalırcasına yağmur.
Kapatıp gözlerimi dinlerken,
Damlaların cama vuruşunu,
Hayalin düşüyor bir an da aklıma,
Tir tir üşüyorum yokluğun da.

Canım yanıyor fırtınalı geceler de.
Hatırlıyorum da nasıl sarılır yatardık,
Buz gibi geceyi eritirdik birlik de.
Birlikte ne güzel hayaller kurardık,
İkimize ait bir evimiz olsun isterdik,
Her ay kira derdimiz olmasın derdik.

Olmadı,bizim olan bir evimiz olmadı sevdiğim,
En büyük hayalimiz fırtınaya kapıldı,
Yağmurlar yağdı hayallerimize,
Sen çekip gittin hayaller bana kaldı.
Bu şehir yıkıldı üstüme o kara gece,
Seni benden,bizi bizden ayırdı geriye ben kaldım.

Şimdi her fırtına her yağmur senden hatıra.
Yüreğimin yangını feryadı sığmıyor hiç bir satıra.
Ne çekilmez çileymiş sen diye sarılmak toprağa,
Sensizlik bana yakışmıyor sevdiğim.

Mustafa Tellal
26/01/2015