19’NCU DİZE, 19’NCU ÇERÇEVE

-L-alezar da, ak laleler, kar mı desem, kar da deği-l-
-A-şkı yazmaz her bir kalem, donar mürekkep hokkad-a-
-L-edün günü geldiğinde, vicdanınla ol yâr, hemhâ-l-
-E-demezsin asla inkar, bütün suçlar onda diy-e-
-Z-ahir zaten terkedişin, kim haklıdır düşün bira-z-
-A-rtık çok geç, mazeret yok, çok üzgünüm deme ban-a-
-R-üzgar gibi geldi geçti, yaşam denen kısa ömü-r-

-D-ualarda kaldı arzum, gülemedim ben de heyha-d-
-A-k gerdana başım koyup, saramadım doya doy-a-

-A-hı zârım, nidalarım, ulaşmaz mı canan san-a-
-K-aç mevsim geçecek böyle, ne haldeyim dur da bir ba-k-

-L-ahza’larım bile dertli, görmeliyim behemahâ-l-
-A-zra’dır şimdi sahilde, terkedilmiş alan, sah-a-
-L-amina düşer takvimden, beklermi ki öksüz sahi-l-
-E-rişilmez sanma sakın, kavuşmayı sen de den-e
-L-ir sesiyle gelen tını, bu sevdaya o da dahi-l-
-E-srarengiz huzur verir, dokunursan eğer tel-e-
-R-iya olmaz sözlerimde, aşkım olsun gönle tesi-r-

-K-iraz leblerinden buse, verdin de olmaz mı dedi-k-
-A-yrılığı ben mi seçtim, güzel bir söz demem dah-a-
-R-esimlerin yetmez oldu, şu hayatı etmesen da-r-
-M-avi düşler kurduğum da, olmaz demessin umarı-m-
-I-sınmayan deli gönül, nasıl sever gülde al-ı-

-D-erunumda fırtınalar, dinmiyor ki, edem raha-d-
-E-fsaneye döndü sevdam, dinleyene çok şahan-e-
-S-elefmiyim söyle canan, varsa biri inan ki pe-s-
-E-vvelinden bilmeliydim, vefalı yâr olmaz diy-e-
-M-adem ki sen böyle idin, dostta olmaz sen kadi-m-

-K-ükredi şu deli yürek, yarınım yok, kara afa-k-
-A-ğlamaklı şu gözlerim, bakışımda yok bir man-a-
-R-iması yok engellerin, güç, takât yok haşre kada-r-

-D-ikili taşlara gülüm, yazdığım senindir, o, a-d-
-A-rzuman’ım anlamadın, demem artık sana dah-a-

-D-eğerini bilemedin, farketmiyor etsen de re-d-
-E-deri ne bu sevdanın, alan var mı, seve sev-e-
-Ğ-irdabında hicranların, viran olmuş bir bahçe ba-ğ-
-İ-frat mı yazdığım canan, zehir koyup sunma mey-i-
-L-alezar da, ak laleler, kar mı desem, kar da deği-l

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

HOKKA: Mürekkep konan kap
LEDÜN : Tanrı katı, Tanrının huzuruna çıkarılma
ZAHİR: Açık belli
HEYHAT: Yazık, ne yazık ki.
AH-I- ZAR : Feryat, figan
NİDA: Ses
LAHZA: An
BEHEMAHAL: Her hâlde, ne olursa olsun, ne yapıp yapıp, mutlaka
LAMİNA : Yaprak, levha, tabaka
AZRA: Bakire kız, delinmemiş inci,ayak basılmamış kum,Medinenin diğer adı
RİYA: İki yüzlülük
TESİR: Etkisi altında bırakma
LEB: Dudak
BUSE: Öpücük
DERUN: iç,öz, gönül, yürek,ruh
SELEF: Bir görevde, makamda kendinden önce görev alan kişi
KADİM: Eski, ezeli, güvenli
AFAK: Ufuklar
RİMA: Yarık, çatlak, aralık
HAŞRE: Sonsuza
ARZUMAN:İstek, arzu, dilek, talep
İFRAT: Her hangi bir konuda ölçüyü kaçırma