Anل‎‎ını yitirdi sözcükler beynimde,
Artık hiç kimse bu şiiri hiçbir dile çeviremeyecektir.
Ve ben an/ل‎‎/sızca öleceğim…
Hiçbir sözlük bunu bilmeyecektir.

//
Seni hangi harfle anlattıysam, anlamını sırtına yükleyip gitti.
Ayrı bir kara parçasına, mesela Meksika’ya
Dilini bilmediğin bir ülkeye,
Oysa kim şimdi seni Kürtçe sevebilir sevgili.

Duvarda asılı duran çivi, yoruldu fotoğrafının hamallığından.
Kaçtı duvarın şehvetinden.
Eğdi başını.

Ellerin ellerimden düşümü d/üşüyor nüfus kütüğüne.
Medeni halim benden şikayetçi.
Kur’an da peygamberlerin azarlandığı ayetler vardı.
Ben her suremde seni övdüm sevgilim.
Bütün ümmetlere,
Aşk elçilerine.

//
Şiirden anlamam, dil bilgisinden de, din bilgisinden de.
Dağıttım beynimin kürsülerini,
İhtiyaç halinde çalışan bütün uzuvlarımı kanun yoluyla durdurdum.
Telaşsız bütün kahkaha efektlerini çıkardım ağzımın çerçevesinde.
Liberalizmide bilmiyorum sevgilim.
Bir sürü Afrikalı çocuk tanırım.
Vazoları gülüşleriyle dolduran.
Hiç hesapta yokken gözlerini bilirim.
Gayet yasal sevdim onları.
Bakışlarım illegal olsa da.
Kederi benden sayma, babadan kalma bana,
Terekesi ömrüme düştü. Tek mirasçı hayırsız evlat.
Şiir yazmaktan başka bir işe yaramam sevgilim.


//

Savaşları sevmem,
Kalbim hicri bilmem kaçta bir savaşta öldü.
Şimdi Ortadoğuda…
Birde orta okuldan öncesini hatırlamam.
Sen akşam sefalarının kalıtım şemasına bir gövde uydururken.
Ben mütemadiyen seni sevmekle meşguldüm
O yüzden bir bok olmadım bende sevgilim.
Ruhumda bir sözlük var dili yasak.
Solda yürürken kaybettim her şeyimi.
Muhafazakarlar içimdeki şevki kırıyordu.
Bende Muhafazasol oldum ortası iyiydi.
Böyle bir terim yoktur.
Onu ben uydurdum.
Ama solun güzeldi…

//
sesini duyabilirmiyim sevgilim.
Ölümün sesine zaafı varda.






N_Piyanist_