2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1245
Okunma
gidersen papatyalar üşür yüreğimde
bir bir dökülürler
ellerim is kokar yangınlar kül
gidersen mevsimler çürür
rengini yitirir bahar
kırılgan mor renkli aşk solar
gidersen müzminleşir aşk yaralarım
vedanın hazan sarısı rengi kaplar tüm benliğimi
ve dökülür cemrenin yüreğindeki bahar ölüme
işte o yüzden gitme kal mor cepkenli kız
gidersen yüreğindeki ben ölür senden önce
kırlaşır ömrüm susar tüm renkler
ve ölüm papatya açar veda eder tüm aşklar yüreğinde
gidersen hayat donar göz kapaklarımda
damla damla ölüm akar
kirpiklerinden ben damlarım
haydi tut yüreğimdeki beni mor cepkenli kız
gitme kal aşk kahküllü saçlarımdan
sen değil misin o son papatyadaki falım
gitme kal mor ve kül doğurgan sevdam
Mahmudiye Düzkaya
5.0
100% (8)
Cevap Yaz