Zemheri ayazında,donmuş düşlerim.
Kaldırımları tutmuş,sokak İtleri
Avuçlarımdan kayıp gitmiş gençliğim.
Zor bela,soluk soluğa düştüm kapına;
İster aç koynunu,ister, at itlerin önüne.


Biz Gönül işlerini çoktan devirdik.
Maksadım;tutunacak bir dal bilesin.
Bak ikimiz de artık kemale erdik.
Zor bela,çığlık çığlık düştüm kapına;
İster kes boynumu, ister, at İtlerin önüne.


Şu kahpe meydanlarda,yiğit arama
El etek öpmedik,suç ise; suçluyum
Bir tek Sana teslimim,sakın kınama.
Zor bela,çarem hiç yok düştüm kapına;
İster kes kolumu,ister, at İtlerin önüne.


Yıkamazdı namerdin,gelsede tümü;
Lakin;öyle acılar var ki,tarifsiz.
Ben ölmeden yaşadım,kaç kez ölümü;
Zor bela,bittim artık,düştüm kapına;
İster kes dilimi,ister, at İtlerin önüne.


İdris Yaman
22-01-2015