Hiçlerin varlıksız yokluğu
Kadar can yakıcı
Güneşin terk edişi…
Linç edildi ay ve yıldız
Yokluğunda ve mum ışığında
Zamansız yolculuklar
Sırra kadem basmış nice yolcu:
Tüm sevdiklerim tarafınca terk edildiğim.

Yansıtamadığım ne çok itiraf
Kâh çocuk kâh adam
Kâh güleç
Hepten somurtuk
Olmazın oluru nice mizaç…

Ters yüz olmak
Bu olsa gerek
Gölgesinde bulutların
Oynaşırken ay ışığı
İmgeleri yıldızların nasıl da ayrı ve farklı
Tümlerken gece bir kez daha
O aydınlık yanımı.

Biraz ayrık belki de
Hatta aykırı alabildiğine
Sığınmak izbelere
Sığamazken yere göğe.
Yitik sevdalar kazılı
Gövdesine ulu çınarın
Gölgesinde sevişirken siluetler.

Karanlık suların mizacı
Ters düşen o fevri nispetiyle
Hatta o derin acı nüksederken
Nasıl da bitimsiz ve biteviye.
Az da olsa derdi tasası
Biter mi yoksunluğu sevdanın, söyle
Özlemi, kavgası ve yaftası
Bir adım ötemde.