Evine dön göz yaşlarım,
Sel olup oluk oluk akmanın zamanı değil.
Kendine gel ve yüzüne bak,
Aynadan yüzüne yansıyan hakiki sen değil.

Anlıyorum,tamam,yol ayrımındasın,
Kapıları kapat yürekten sancılısın,
Gönül pencereni kilitle kötü ruhlara,
En ufak rüzgarda bile kırılmasın.

Seyyah,senin hayallerin büyüktü,
Görmek istemiyorum ben çöküşünü,
Hâlâ aklımdan çıkmıyor,
Gözlerimle gördüm,
Çocukluğumun can çekişini,ölüşünü.

Ben umutlarımı gömdüm kara toprağa,
Sadece bir kağıt parçasında,
Benim ismim ve soyismim yazacaktı oysa,
O üstüme yıkılan duvarların,
Üzerine çıkmaya çalıştım yıllarca.

Benim bir hedefim var sırrı mühürdür dilime,
Dönen,dönektir ihanet eder yeminine,
Bende ki şairlik amaç değil bir vasıta sadece,
Herşey o zamana kadar bitecek,
Güneşin batıdan doğduğu gece,
Nur ışık tutcak Kızıl Elma ülküsüne.

Vagif Seyyah Hüseynov