İhsan Şenocak Hocam’a ithaf

Ah kim bilir kaç zaman, gelir diye bekledim
Sonra bir çocuk gibi, peşinde emekledim

Bir Mevlit Kandili’ydi, sohbet ederken gördüm
Say ki seni bilmeden, İslâma bakar kördüm

...

Sessiz bir sükût ânı, selâmınla ürperdi
Bize artık zamanlar, gece değil seherdi

Şehir şehir dolaşır, ülke ülke gezersin
Nerde sefih gürûh var, kafasından ezersin

Küfür mevzilerine, korkusuzca atıldın
Sen İhsan Hocam Resûl ordusuna katıldın

Taşıdığın vizyonu, bilir İslâm âlemi
Aksiyoner ruhunla, unuturuz elemi

Hakk adını yüceltmek, senin dilinde başka
Seni dinledikçe âh aşka geliriz aşka

Mahzun olamayız biz bilirim ’’dik dur’’ dersin
Sen emsâlsiz dâvada, iman yüklü nefersin

‘Şen’lenir ‘Ocak’lar hey, o yüzden ‘İhsan’ adı
O Osmanlı mirası, Anadolu evladı

Meramı Büyük Doğu, Kur’an, Sünnet yasası
Ìslâmdan taviz vermez, büyük ilim tarlası

Dilinde Necip Fâzıl, ufkunda ‘Yalnız İslâm’
Hocamı tanıdım ben, işte budur vesselâm!

Ocak/2015

F. Selçuk Soylu