Senin hikayen yazılmadıkça,
Güz mevsimi kaleminden damlamayacaktır.
Rengarenk olacak gökyüzü.
Mavili, sarılı, yeşilli, morlu...
Çiçeklerle süslenecek.
Ağaçların yaprakları hep yeşil olacak.
Bülbülün gözyaşı düşmeyecek,
Kelebeklerin ömrü hep sonsuz olacak.
Gitmeler kapının ardınca olacak.
Yağmur damlaları sana,
Sevgili ile yürümeyi anımsatacak.
’’Yağmur yağsa da sevgilimle yürüsem.’’ diyeceksin.
Mavi bir şemsiye.altında kol kola girip.
Şehrin bir başından bir başına,
Ağır ağır adımlarla yürüyüş yapıp.
Sohbet etmekten başka ne isteyebilirsin ki?

Senin hikayen yazılmadıkça,
Gece, sana bardaktan dökülen su olacak.
Karanlık bir odaya,
Ve karanlık bir gökyüzüne sahip olmazsın.
Hep aydınlıktır senin için.
Gözlerinin görmediği yer senin için anlamsızdır.
Varsa yoksa onu görürsün.
Kalbin onsuzlukla imtihan edilmemiştir.
Onsuz geçen bir geceyi hayal etmemişsindir.
Onunla uyanır,
Onunla kahvaltı yapar,
Onunla günü devirir.
Onunla akşam yemeğini yer.
Onunla uyursun.
Hayatının her basamağında o olur.

Senin hikayen yazılmadıkça,
Zaman ayağı kırılmış bir yılkı atı olacaktır.
Gitmek bilmeyecektir.
Ağır ağır adımlarla yürüyecek,
Acılarını içinde saklayacaktır.
Attığı adımlar acılarını artıracak,
Ama o hiç durmayacaktır.

Senin hikayen yazılmadıkça,
Rüzgar hep usul usul esecektir.
Çektiğin her rüzgar senin içine huzur dolduracaktır.
Her seferinde bir kere daha yaşayacaksın.
Onunla içini dolduracak,
Onunla okyanuslar boyu yol gideceksin.
Ayakların altından geçecek.
Seni diyarlardan diyarlara sürükleyecek.
Üşümeyeceksin.
Yüreğindeki kor ateşi,
Günden güne alevlendirecek.

Senin hikayen yazılmadıkça,
Aşk denizinden çıkmak bilmeyeceksin.
Gitmek nedir öğrenmeyeceksin.
Yalan nedir işitmeyeceksin.

Senin hikayende hep sevmek olacak.
Hep sevmek olacak...
Sevmek olacak...