Gel kaçma korkularından çocuk
Çocukluğun sana yetmez mi?
Yaşamın sana verdiği cümbüşi heyecanlar
Oyun iken oyuncak; oyuncak iken oyun
Düşersin acın olur, coşkun koşarken baş tacın
Doyum doyum olur senin el ve duygularında

İlk adım ve ilk duraktır
Bu coşku ve sevinçlerle sence yaşama uğraktır
Biliriz ki çocuksudur, bu hallerle aralıksız solursun
İtin, uğursuzun eline bu nedenle gözü kapalı olursun
İlk durakta ilk kez balı acı eyleyişle, tatmaya katılırsın
Koşmanın, coşmanın tam taamındayken paydos denir oyundan atılırsın

İşte bu anı başlayışla her şey devrilir
Bir bir...
Güzellikler yamuğa, yamuklar güzelliğe evrilir
Eline verilmiş olanlar yoktur
Verilmiş gibi olanlar kenara çekildim olur
Bu kahrı dirençle
Eline alacaklarınla, aldıkların yeniden oyun olur
Bu eylemi düşünmelerinle
Yer yer ürperip, üşünmelerinle
Derin dalmalarla çıkılmazda gibisindir

Oyun geçmişi
Olur, şimdinin seçmişi
Ak aydınlığın aklıdır
Fecir belirir
Bu dağılmışlarında
Özne fecir diyalektiği
Bazen fecre uymak
Bazen fer fecri duymak
Bilmek bilmemek
İnanmak inanmamak
Pişme sacındır
Çelişiklikteki olu, oluşla; kah bal, kah acındır...

10.01.2015

Fecir-Fecr: Güneş’in doğmadan önceki tan yeri ağarması oluşla; ayrı ayrı olan şeyleri birbirinden ayırmak.