Senin ellerin
Evet…
Senin ellerin
Gecenin kara perdesini sıyırıp aldı gözlerimden
Umudun ışığı vurdu
Bulut rengi saçlarıma
Sıcacık dokundun yüreğime
Buzları çözüldü damla damla
Yıldızlar saf olup dizildiler önüme
Sana geleceğim yönü aydınlattı
Dolunay bütün gece

Tanımadığı ormanların bir parçası olmuştu
Savunmasız yalnızlık
Orman kanunu hüküm sürdü
Yıllarca kader çizgimde
Hedeftim sevgisiz gönüllere
Ve hayatım pahasına bir çareydim
Çaresizliğe
Çakalların dört koldan sardığı
bir lokmaydım gözlerinde

Çarparak yol aldığım
Karanlığın sihri çözülüyordu yavaş yavaş
Şafak söküyordu hayatımın penceresinden
Ellerini uzatmıştın uzak bir yerden
Bay kuş uğultuları susmuştu
Bir başına değildim
İçi gülen gözlerin ışık oldu
Yarınlarıma
Artık senin ellerin var
Ak düşmüş saçlarımda


07/01/ 2015


Yalçın BİRİCİK