Ey ; bahçemde şakıyan bülbül .
Figân var "acı sesinde ..
Ne dir derdin bu seherde söylermisin ?
Eşin var aşiyanın var
Sen yalnız değilsin bülbül
Aşukla maşuk vuslat hasretiyle yanar
Gül senin sesinden meftun olmuş


Ey; bülbül
Sen/ki mest olmuşsun râhiyasından
Şu gül dalında gülün var/ki açmasını beklersin
Gülün varki koklarsın
Daha ne ne istersin ey’ bülbül
Şu küçük bahçemde
Kıyametler koparmak neden/ki !?
Gül sana açıyor
Ey ;bülbül !



Kupkuru çölleri cennete çeviren o
Baharı bekle bülbül
Seni bayıltan renkleriyle yine açar o gül
O’nun ezasıda cefasıda sana güldür ,ey; bülbül
Sen yine baharda şarkılar söylersin
Figan etme "bülbül

O’ bayıltan renkleriyle yaprağıda senin dikenide
Dane dane dökülür baharda gönlüne yine ,gül ey; bülbül ..
Gül olmak gül sevmek kolay değil bülbül
Sabret sen ,bekle baharı bekle bülbül ..



nurcihan