Uykularım azap oldu...
Ne zaman gözlerimi kapasam,
Sen çıkıyorsun karşıma.
Yok, yok istemiyorum sanma.
Ben istesem de çıkma karşıma.
Biliyorum..
Sen de haklısın.
Üstelik bana benden de yakınsın.
Biliyorum..
Ben kadar duygulu, ben kadar buğulusun.
Benle kesişik, ben kadar ufkumsun.
Yıllar koyverdikçe, çizgileri bende,
Sen hep aynısın, onyedide,
Anla lütfen...
Senle dünyam küçülüyor,
İzbe bir oda, bir paket sigara çok geliyor.
Anla ben de insanım...
Kırlara çıkıp, ohh diyebilmek,
Sevgilimle boğazı seyredebilmek,
Vapur seslerinde, İstanbul’un,
Kalabalığına karışabilmek...
Sen hep aynı..
Biliyorum bensiz yapamıyorsun.
İstiyorsun ki hep senle kalayım,
Hep senle olayım, gözlerine bakayım.
Ah sevgili ahh..
Dilime dökemediğim,
Göz göze gelemediğim,
El ele veremediğim,
Başımı omzuna koyamadığım
Sen..
Hayallerimin sevgilisi.
Sen, beni değil,
Beni bitirmek pahasına,
Kendini seviyorsun.

(2008)

Ayhan Kibar