Hayın karanlıktı gece,
Ve ben seni düşünüyorum.
Eşini arayan bir kuş gibi şimdi hasret.
Kadınım, nerdesin?
Hançer olmuşsun yüreğimde, taşıyorum.
Ah bir görsem seni sevgili,
Bir görsem de gönlüme bahar,
Ciğerime nefes dolsa.
Huzurla çeksem seni içime
Bu şehr-i keder Eskişehir de

Gözümün yaşı yakar tenimi,
Sigara kararttı içimi, kararıyorum.
Vuslatı beklerken sarardı yapraklar tek tek,
Aslında biliyorum derya gözlüm gelmeyecek.
Sen yeni ufuklara yelken açıyorsun,
Bense yitik düşlerimi kovalıyorum,
Hayın karanlıkta, ıssız yollarda.
Sokakları arşınlıyorum gene tek başıma,
Kaldırımlar bana yarenlik ediyor,
Emsalim gibi kimsesiz kaldırımlar.
Bir lahza oluyor, duruyor zaman.
Gökkubbe de yıldızlar beni izliyor,
Ve aklıma mavi gözlerin düşüyor.
Boğuluyorum o dipsiz denizde,
Bir an çıkıyorum su üzerine,
Ve derin bir nefesle seni çekiyorum içime.
Ciğerime dolmuyorsun sevgili,
Kalbime doluyorsun kalbime,
Kederin en yakın ahbabı olan kalbime.
Kalbimi yakan bir nefessin,
Yüreğimi ateşle dağlayan hançersin.
Ve sen ömrümün hırsızı, kalbimin efendisisin