Gün gurubun vaktinde kızıl çaldı gökyüzü
Yine düştü başımın hüznü taşıyan yüzü.
Bu güneş bu saatler hangi mevsimin güzü?
Üşüyor yapraklarım her yanım sarı sarı...

Yıllanmış özlemimle anılar kopuk kopuk
Geçiyor gözlerimden yaşananlar çarçabuk.
Öyle sert ki bu anlar bedenim buzdan soğuk
Üşüyor yapraklarım her yanım sarı sarı...

Birazdan siyah örtü giyinir yıldız evi
Depreşir mehtap ile kalbimdeki o sevi.
Şu yârsız gecelerin hep ayaz mı görevi?
Üşüyor yapraklarım her yanım sarı sarı...

Rüzgar sükut etmeden acı ıslık çalıyor
Divane gözlerime nice serap doluyor.
Boy atmayan filizler sararıp da soluyor
Üşüyor yapraklarım her yanım sarı sarı...

Bu aşkın esrarına boğulduğum her zaman
Tek nefes aradığım resimlerden bir liman.
Lakin teskin etmiyor albüm de solan siman
Üşüyor yapraklarım her yanım sarı sarı...

ÜNSÜZ...