Bu akşam yılbaşı, yeni bir yıla sensiz merhaba demek canımı yakıyor.. Gün boyu masayı senin sevdiklerinle donattım.. Sevdiğin şaraptan bir kupa önüne koydum.. Bir demet nergis çiçeği senin yerinde oturuyor.Göz göze gelmeye korkuyorum! Yine hayal kırıklığı, yine yalnızlık boynumu bükecek diye! Sen gideli kaç yılbaşı oldu unuttum.. Anılarda silindi senin gibi.. Şimdi saçlarımda aklar, yüzümde bana yabancı çizgiler, senin bakmaya kıyamadığın gözlerimde mor halkalar seni unutmama mani oluyor..Kaç kere dedim yüreğime, anma o vefasızın adını..Beni duymuyor, dinlemiyor..Seni her zaman dinlerdi halbuki.. Yoksa o da beni bırakıp mı gitti? Sakın suçlusu sensin deme... Bir suçum günahım varsa o da seni sevmekti! Haklısın belki de sevdamın günahını çekiyorum yıllardır... Belki ölürken bile, senin adını sayıklayaraktan can vereceğim! Ne acı değil mi? Seni unutup gidenin arkasından böyle volkanlar gibi yanıp kül olmak... Olsun ben seni af ettim, yeni yılın kutlu olsun sevgilim! Usulet Güner