0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
763
Okunma
Yar…
Sensizlik
Ne müthiş bir hicran
Bilmem ki hangi sevdayı ansam
Yüreğime hüzün zerk eden sessizliği aralasam
Ancak
Seninle anladım
Hasretin dağlayan nar olduğunu
Firkatleştikçe ruhumun kopmalar yaşadığını
Gözler bırakırken, sineye boran dokunduğunu
Çıkarım
Dağlara, ıssız yamaçlara
Dinlerim ruhuma seslenen sezgileri
Düşler, düşünmek isterim, umut bahtiyarlığını
Sabrın, ihsanın, ihlâsın, şiarın unutulmayacağını
İnsan
Çile çektiğini sanıyor
Gerçek çileyi hakkıyla kavrayamıyor
Bir zaman sona hemen umutlardan kopuyor
Yaprak misali sararıp soluyor, sahibini unutuyor
Aşk
Sevdiğinde hiç olmaktır
Hak ve hakikat şiarından kaçmamaktır
İrfan farkıyla yaşamanın idrakiyle bakmaktır
Nefsin için değil, ihlâs üzere haşyetle kul olmaktır
Mustafa Cilasun
