Saklama yüreğini biliyorum içini,
Kışta tutsak kardelen, kırık kuşkanadısın.
Kaçırma gözlerini, çocuksu sevincini,
Gelincik özlemlerin dinmeyen inadısın.

Sen sahte gülüşlerde hüznün yanı başında,
Sen tomurcuk düşlerle gerçeğin savaşında,
Sen gömdüğü umudun sanki mezar taşında,
Matemine bürünmüş yasaklı feryadısın.

Kapıldın, kapıldığım deli dolu rüzgâra,
Kapıldın, içindeki kimse bilmez esrara,
İtiraf et! Yalan mı? Derinindeki yara,
Gözlerinin gözüme ettiği imdadısın.

Ruhunun tek sahibi saydıysan susma artık,
Kimler ne diyecekse desinler asma artık,
Damlanı derya saydım ne olur kısma artık,
Sen aşk denilen şeyin dünyadaki adısın.

Haydi söyle! “ben senle aşka varmalıyım” de,
“Aradığın içimde, iste vermeliyim” de,
“Ve sen bende ben sende göğe ermeliyim” de,
Bekliyorum çünkü sen, kadınlığın tadısın.

29-KASIM- 2007