1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
984
Okunma
UYKUYLA SAVAŞIM
Yok arkadaş yok,
her türlü savaş oyununu denedim.
Her hileye başvurdum.
Bazen koyun saydım,
bazen kuzu postuna girmiş kurt.
Bazen bir gizli ajan,
bazen alenen yazan!
Olmadı,
olmadı,
olmadı.
Yenemedim uykusuzluk denen bu orduyu.
Bütün ağrılı silahlarını kuşanmış,
kirpiklerimi fırlatıyor birer ok gibi
gözlerime saplanıyor
oğuştururken gözlerimi
bir bakmışım yine sabahın sıfır altısı,
geçer diyorum savaş sancısı,
ama nafile.
Duymuş olmalı uykusuzluğun galip geldiğini,
imam nöbette!
Az sonra duyulur ezan sesi,
Artık kesilmiştir uykusuzluğun nefesi.
Bütün bedenim yenik düşmüş
Vurur kafayı yatarım.
Dokunmayın ben öğleye anca kalkarım.
Sizlere günaydınlar.
Bana tatlı rüyalar…
5.0
100% (3)
Cevap Yaz