insan zamanla anlıyor işte
mutluluğu biliyorum artık
mutlu olmayalı o kadar uzun zaman oldu ki
kıymetini biliyorum mutluluğun
iki defa düşünmenin ne demek olduğunu biliyorum
öyle çok ağzıma geleni söylemişim ki
susmanın ne olduğunu biliyorum
ve susuyorum..
bana sabretmek zorken sınırları zorladığını
sabretmeye çalıştığını
sevilesi biri değilim
sevdiğini alıştığını biliyorum
en çokta vicdanın ne olduğunu umudun ne olduğunu
sensizliğin ne olduğunu biliyorum
o zaman mantıklı gelen şeylerin mantıksız
öyle olması gerek dediklerimin öyle olmaması gerektiğini
biliyorum.
ben bilirim tavırlarımı
ben güçlüyüm yanılgılarımı
biliyorum
en azından artık öğrendim
sensizliğin nasıl isot koktuğunuda sen bil
sensizliğin gözlerimi nasıl acıttığını
kalbimin adını duyunca
kendini sağa sola çarptığını
avuç içlerimin yandığını sen bil
ben senin teninin kokusunu
terinin tadını unutmadan
nasıl unuttun beni
keşke denemeseydik biz olmadan bir olunur mu
keşke bir olmadan biz olsaydık hep
hala gönlümde saklısın
dilimi sürgün
gözüme yasaklısın
aklımı kirlettim yine
derdin ya pasaklısın
söyleyememiştim
lafımı yiyememiştim
haklısın.
seni çok sevdiğimden
mutluluğuna mani oldum
çünkü mutluyum mutlusundur umdum
belkide görmüyordum
açıldı gözlerim sordum
o günden beri hala kalp sızım
benim gönül hırsızım
haklısın..haksızım.