Vakit tamam kır kalemi cezam neyse kes de bitsin
Yalan dünya gayrı senden ne pişmanlık ne vah kaldı
Suçlu suçsuz vur tokmağı düzen neyse as da gitsin
Bir ufacık candan başka ne sefalar ne oh kaldı.

Kırk harami gibisinden ne kadar çok çalıyorsun
Biraz kaşığınla verip kepçe kepçe alıyorsun
İki yüzlü hançerinle yüreklere dalıyorsun
Ruhlardaki tevekkülde ne yangınlar ne ah kaldı.

Çok zaman geçti aradan söylesene hayat neydi?
Pire berber deve tellal börtü böcek başa beydi
Önce miydi sonra mıydı? Hayal bambaşka bir şeydi
Gökyüzünü içse bile kalpte hüzün nikah kaldı.

Allı morlu renklerinle güneş kopar ellerinden
Kırk bir kere maşallahlı dolu dizgin yellerinden
Işıklarla donatılmış şatafatlı hallerinden
Kala kala bir tek geri bin cefayla eyvah kaldı.

Baharların hasat senin adın yalan şanın yalan
Dolunayla süslesen de senden gelen falan filan
Kar borandan savrulup da üç beş dostmuş arta kalan
Koca ömür evvelinden olur olmaz mizah kaldı.

Yüksel Beyocaktan