Ne sanıyorsun beni taştan yapılmadım ki
Üzülüyorum elbet bütün olan bitene
Ayrılık rüzgarına boşa kapılmadım ki
Ne denir bilmiyorum kolay kalpten yitene
Gerçekten isteseydin o rüzgar durulurdu
Vuslatın en güzeli bu kalbe kurulurdu.



İçime ata ata derde düştü yüreğim
Kurudukça kurudu hayallerim dilimde
Acı karıştı birden onla pişti yüreğim
Artık ne kaldı söyle aşkımızdan elimde
Bir kaç anı dışında silinip gitti hemen
En çok da ağır gelen yüzüme bitti demen.



Madem bitirdin kalpde benle olan her şeyi
Neden geri geldin ki unutmadım diyerek
Neyi ispat ettin sen söyle bana sen neyi
Benden sonra etrafta onca haltı yiyerek
Şimdi acımasızca suçlayıp durma beni
Zannetme affederim gönle zulüm edeni.



Ben sana ilenmedim bir kez de bana inan
Kapımı hemen açtım gidiyorum deyince
Gücüme giden bil ki söylenen onca yalan
Yalnız ona kırıldım başkasından duyunca
Yoksa insan sevince bazen erkenden bıkar
Kendine iyi bak der işin içinden çıkar.



Şimdi küskün gözlerle gözlerimi tararken
Neden eski sevdayı arar durursun bilmem
Ayrılığın üstüne pişmanlığı sararken
Kirlenen bu geçmişi ne yaparsan yap silmem
Gelecek pırıl pırıl parlıyor penceremde
İhanet tatlı olsa pişirmem tenceremde.



Ayvazım DENİZ