Vakit gece yarısı,umutlarım yalın ayak.

Yüreğimde yanan kor bir ateş,boğazım düğüm nefesim kesik...

Aklımda yalnızca hayattan firari kaçışlar var.

Penceremi araladığımda orada yine yalnızca sen vardın.

Belkide sadece seni görmek ve seyretmek istiyordum...

Yan yana duran iki yıldız gibi gökyüzünde...

En parlak, en güzel olanı yine sendin yüreğimde...

Vakit gece yarısı yüreğimdeki çaresizlik ağlıyor bendeki sensizliğe...

Beynimdeki ezberim yine seni anlatıyor yüreğime,defalarca bıkmadan usanmadan...

Seni anlatmak,anlatmak tarifi imkansız değil aslında!

Seni hatırlamak AŞIRI DOZDA ÖLÜM .

İçimde bir çocuk büyüttüm sevgisi sığmaz taşar olunca

yuvasından uçan bir kuş misali ellerimin arasından sessizce uçup gittin...

SONUÇ:SONUÇ AĞIR YARALI...

Belkide gecenin en koyusunda zifiri karanlıkta

Yüzüme çakılan bir tokat misali yaşadıklarımız aklımda.

Oysaki elindeydi sevgim farkında olmadan,yürümekti hayata inat duygularla.

Fark Ettiğinde ise çoktan elden düşme bir sevda olmuştu AŞKIN ADI...

Vakit gece yarısı saatim yokluğunu yüzüme vuruyor susuyorum...

Bir dağ başı ıssızlığı gibi susuyorum işte...

Artık nereye gidersen git ten başlamamalıydı hayat.

Vakit gecenin bir yarısı aklımda sen...

Pencerem aralı duygularım AĞIR YARALI...

Ağır ağır atıyorum adımlarımı,son göz yaşlarımı da döküp...

Bir kez daha isyan ediyorum yokluğuna...

Kalbimin bir köşesinde canımın yandığını hissedip sana sesleniyorum...

Gecenin sessizliğine karışmadan çığlıklar,benden aldıklarını,

Aşkı,sevgimi,tertemiz duygularımı geri ver desem...

Tekrar...Tekrar seni istesem gel desem,yeniden sevme ihtimali var mıydı!

Var mıydı sevgili...

Vakit gece yarısı,pencerem aralı ve yalnızlığım AĞIR YARALI...

Senin attığın tokatla baş başayım.

Vakit gece yarısı ve ben yine adını kalbime aşkla yazdım!

Şimdi sensizlikten yüreğimde kıyamet kopuyor...

Bir kez daha savruluyorum yokluğunla...

Vakit gece yarısı pencerem aralı ve duygularım ağır yaralı...

Atık vakit:SEN GİDERKEN BEN BİTERKEN’İN ERTESİ...