“Para karşılığında methiye düzerek
vicdânını pazara döken söz erbâbına.”

Biraz övgü duydun boynun gubardı,
Sözümle yazını turalarım haa !..
Bir tazı destursuz girmiş inime,
Ben azılı kurdum, paralarım haa !


Senin gibisine çoban tutarım,
Doksan koçun arasına katarım,
Sütünü sağdırır peynir yaparım,
Yufkamın içine dürelerim haa !..


Saçların çözülmüş gevşek mi ördün ?..
Burnunun dibine kara mı sürdün ?..
Güvey kılığıyla "selam"a girdin,
Onu boynuzundan sürelerim haa !..


Bukağını çözdüm, git gezin hele;
Kısır kısrakta da olurmuş yele;
Rahvan taşımazsan mahmuzum ile
Böğrünü, döşünü yaralarım haa !..


Hani dul avrattın, gelin mi oldun?
Davetli konuktan oynaş mı buldun?
Duvağın altından kimlere güldün?
Elimin tersiyle aralarım haa !..


Hatayı tezek bil sakın tüy dikme !..
Uğru parasına sebep yağ çekme !..
Aşık töresinden sana bu tekme,
Dil, ağız gözetmem, berelerim haa !..


Elbet saygımız var şunca yaşına,
Amma densiz, donsuz çıktın karşıma;
Bir taş atsam bin taş yağdır başıma,
Kar diye üstüne kürelerim haa !..


Sözüm özünedir, babana rahmet;
Sende yürek varsa gel beni hicvet;
Sövgüye kaçarsan son duânı et,
Kat kat fazlasını sıralarım haa !..


Aç gözlü aşığın kesesi dolmaz;
Bilge’yi dinler de, bet benzi solmaz;
Angut olsan bile teleğin yolmaz,
Muhabbeten böyle karalarım haa !..