Hep yağmurlarla düşünmüşümdür seni,
Islak saçlarını,
Yüzüne düşen yağmur damlalarını.
Bulutların gök yüzünde buluşması yağmur demekti
Yağmur da sen.
Ve o vaz geçilmez kırmızı şemsiyen.
Ve gözlerinin rengi:
Gözlerinin rengi hiç değişmez di bilirmisin,
Sadece mimiklerin düşerdi sesiz ce.
Ellerin yağmurda ıslanır,
Ellerimde kurutur dun.
Hep senden sonra seni yaşadım,
Ne çok yaşadım ellerini,
Gözlerindeki bakışı,
Süzülür gibi yürüyüşünü.
Dudaklarındaki tebessümü,
Öpüşünü sevişini.
Ama seni başka kadınla yaşamadım,
Başka bir kadının gözlerine bakıp seni hatırlamadım.
Olduğun gibi,
Gittiğin gibi bıraktım içimde.
Ellerini kıyaslamadım bir başkasıyla,
Yüzünü de.
Bir başka tene dokunmadı avuç içlerim,
Hep seni istedi durdu yüreğim.
Halbuki çok uzaktın sen bana,
Bir adım ötede nefesini hissetsem de,
Çok uzaktın ya.
Ben sana uzun uzun mektuplar yazardım,
Sen kısa cevaplar verirdin.
Ben o satırları defalarca okurdum,
Dün yazmışsın gibi.
Artık yazmıyorsun,
Arada bir gördüğüm postacıyı görmeyeli ne çok oldu.
En çok boynunu özledim,
Bükülüp omzuma yaslanmasını.
Saçlarında ellerimin dolaşmasını,
Şımarıklığını mızıkçılığını söylemiyorum bile.
Ve biliyorum ki,
Araya mesafeler giren sevdalar Aslıdır,
Külünü seyremek gibidir Keremi.
Ve her akşam pencereyi açıp hüzünleri içeri almaktır.
Şimdi bile seni bir kadında yaşamak,
Seni bir kadında bütünleştirmek istemiyorum.
Bilmiyorum bu gidişinden sonra yazarmıyım,
Aklımla gönlüm arasında gümansız kaldım.
Artık her gün penceremden sokağa düşen damlaları izliyorum,
Birde kuşları.
Ha birde masamdaki resimleri ikiye çıkardım,
Hangi tarafa dönsem oradasın.
Sana küskün değilim,
Hatta kırgın bile değilim.
Ben biraz kendime küsüm,
Biraz da kendime kırgın.
Son tren kalkar birazdan,
Bir bardak çaydan sonra,
Hoşça kal der giderim.____Ş.CyILMAZ/Şiir Şiir Baba/03.12.2014