Hey Hazal’ım!
Çipil gözlü Hazal’ım hey!
Saklambaç oynadım da
Mazinin arka bahçesinde demin,
Seni sobeledim ilk.
Böğrüme yapıştın, yakan top gibi…
Tahta topaç gibi, başımı döndürdün.

Çıkıp geliversen de ah!
Işıl ışıl misketlerimi avuçlayıp,
Çamura savursan yine.
Ziyanı yok,
Ben de evciğini bozardım…
Alamazsam hıncımı,
Bez bebeğinin saçını yolardım.

Huyun kurusun sümüklü Hazal!
Mızıklama bak yine,
N’olmuş yedi yaşında değilsem?
Kırk yedimdeyim inkâr etmem.
Ama sen de
Gözlerimin çevresindeki kırışıklara, kanma…
Sakalımdaki üç beş akı da şahit tutma…
Aldanma Hazal;
Ne yedi yaşından eksiğim
Ne yedi yaşından çoğum
Yüreğimle, ruhumla…
Bak, işte çocuğum.

Hey darı püskülü saçlım!
Hey çırpı bacaklı Hazal’ım!
Koş da gel maziden hadi
Bir cebimde misketlerim,
Bir cebimde senelerim…
Anında sokakta biterim.
Hele ki bir çağır, karga sesli Hazal’ım;
“Sadi, pabucu yarım…
Çık dışarıya oynayalım.”

18.05.2013