ŞİMDİ TÖVBEKARIM BEN

İnan yaşamak değil çiledir benimkisi
Üzülüp te ağladım Şimdi isyankarım ben
Dertten derde savurdu gönlümün esintisi
Feleğe minnet etmem şimdi sitemkarım ben.

Entrikalar dönerken susmak üzüyor beni
Sesimi yükseltince zalim eziyor beni
Kullar mezar taşına garip yazıyor beni
Gönülgahım küllendi şimdi vefakarım ben.

İhtilaller yaşarken dimdik ayakta durdum
Cehalet denen zulmü ilim irfanla vurdum
Ömür denen servete nice hayaller kurdum
Bunca yılı tükettim şimdi cefakarım ben.

Sevgi ve saygım ile öpüp sürdüm yüzümü
Kimseler anlamadı feryat eden sözümü
Söndürmesinler artık yürekteki közümü
Bırakın da yanayım şimdi sevdakarım ben.

Bilin ki Yüksel diye biri garip var bölgede
Bekler mahşer gününü gölgelensin gölgede
Resul şefaat eder mühür olsa belgede
Günaha sünger çektim şimdi tövbekarım ben.

Yüksel AKDEMİR Sevgi saygı ve hürmetlerimle.