Sevgi bu;
başlasın diye bekle,
bitsin diye bekle.
Sabahı bekle,
geceyi bekle,
baharı bekle,
yazı bekle,
yarını bekle,
yeni yılı bekle.

Daha iyisi için bekle,
daha yenisini bekle,
sabırdan bekle,
çaresizlikten bekle,
panikle bekle,
vazgeçerken bekle.

Plan yap bekle,
hayal kur bekle,
değişsin diye bekle,
dönüşsün diye bekle.
bir bekle,
iki bekle.
Hayat geçsin önünden geçip gitsin,
sen bekle ha bekle...

Ah !
be kurbanım anla,
yaşamayı zamana bırakacak lüksümüz yok,
an’ı yaşamalı gülüm,
sahip olduğumuz tek gerçek bu çünkü !

Çünkü,
özlemek,
dünyanın en uzun süreli filmi,
en romantik aşk şarkısı,
en çok sayfası olan şiir kitabı,
en geç ölen insanıdır.

Badem gözlerinde vurgun yediğim aşk,
sevdiğim,
gün olur,
an gelir,
o filmin başrolü,
o şiirlerin fırlaması,
bitirim bakışlı inatçı cadısı,
o kitabın baş kahramanı,
yani herşeye rağmen,
inadına,
o insanın tam da kendisi olur çıkarız...

Aşk ile,
birde bakmışsın,
umut şaha kalkmış,
çay demini almış,
karartma bitmiş,
filmimiz gişe rekorları kırar,
şiir kitabımız çok satar,
ve biz özlemekte ustalaşmaya devam ederiz !..
Atilla Yüceak Aralık 2014
Araştırmacı Yazar –Şair