bir nisan şakası mı bu yaptığın
üzüleceğimi hiç hesaba katmadın mı
yokluğun acıtır canımı olur işkence
tövbemi bozsam da bin kere
gözlerim arar seni yine de
bir köşe başından çıkıp geleceksin sanki
ses versem duyar anlar mısın halimi
duyduğum her ayak sesine kulak kabartırım
soğuk terler basar beni boncuk boncuk
kaplar içimi bir ürperti
kaldırım taşlarından ayıramam gözlerimi
ayak izlerine rastlarım diye belki
elimde çiçeklerin de soldu bak rengi
gül yoksa papatyaya mı özendi
ağır adımlarla yürüyorum sahilde
hava aydınlanmadı henüz şafak vakti
martılar eşlik ediyor kanat sesleriyle
uzaktan duyuluyor gelen vapurun sesi
kız kulesinin yanından geçiyor selam verir gibi
güvertede bir kaç yolcu seyrediyor denizi
dalgalar kayaları döverken umutlarımda tükendi
giden sevgili döner mi gittiği yerden geri ...


Refik
08 . 12 . 2014
İstanbul