Bilmiyordum
Susuzluğumun sebebini
Duygusuzluğumun yüzünü kapatamıyordum
İçimdeki koca saraylara sığmayan
Bir dev olmuştum
Şu deli hüznü
Boğamıyordum...





Çoğu zaman didinmekti hayat
Büyüyüp duran bir şeydi
Saati ikiye katlanan
Yükselen tik tak tik tak...
Ben vardım katlanamayan
Çoğalırdı gün azalırdı ruhum
Bilmiyordum
Büyüydü belki de beni yolda koyan...







Solmuyordum
Çiçek gibi
Menekşe gibi de narin değildim
Değildim hercai...
Sonsuzluk çürütürken ruhumu
Bilmiyordum
Gül olduğumu
Sümbül olabileceğimi
Zambak olmak istediğimi...







Gülmüyordum
İnan
Sen rüyalarımdan kaçan ışık olduğun zaman
Sevmiyordum veda anlarındaki gözlerini
Sönen bir buse nemiydi yanaklarımda
O heyecanın bitiş çizgisini...
Belki de sendin benim ezberim
Seni böylesine erken okuyabilmem
Sayfalarını karıştırdığım
Ve beni çeken mistik bir roman olduğun içindi
Sadece ismini kalabalıkta seçemiyordum...





Kokun ise ne kadarda beni çağırandı
Ayaklarım benden bağımsız başka bir dünya
Kendimi yörüngenden geri çekemiyordum
Yer çekimi kayboldu
Bulamıyordum
Hayalinden düşüncemi eve sokamıyordum...







Sesleniyordum
Tenhada kaldığımda ismine
Sessizliğin ürkek sokaklarında
Seke seke alaylı lambaların ortasında
Yürüyordum
Aklımın kapısında sürü sürü
Alacaklı
Çözüm bekleyenlere açamıyordum...
Sen vardın
Herkesi yok edebilecek kudrette, Sen
Sen vardın
Her şeyi silebilecek büyüklükte, Sen
Bilmiyordum
Senden başka olanları
Senden başka ne olabileceğini....





Yükseldikçe yükseliyordun
Saçlarım havalanıyordu
Bedenim yaprak gibi savruk...
Sen vardın
Bilmiyorum dediğimde bildiğim
Bir suya benziyordu
İşte o zaman gözlerin



Sardıkça sarıyordun bedenimi
Ölüm gibi çekiyordun içine
Sana ekleniyordu
Bana dair ne varsa bende
Sen daha da büyüyordun...



Sana kattığında beni
En ücra yerine kadar hatırlıyordum seni...




Bilmiyordum
Kaderimi ben doğmadan Allah’tan istediğini
Şimdiden sonra seninle
Tek Levh-i mahfuz ile mühürlendiğimizi...
......................................................