kapkara bir gün bugün cehennem karası gibi
yezitler toplantı da
kapkara kararıp da süzüldüler bukalemun gibi haince içimize
kara bir çantayla dağıtıp da dururlar ortalığı
hamda zifiri kalarak kapalıdır kapıları
hedef kara
amaç kara
niyet yine kapkara
başımız da gözümüz de ağrıyor
kimsenin de ne içi ne yüzü gülmüyor nedense bu ara
o anaç bağrına bas bari beni alarak toprağım
karalandı çizgisi vatanımın
kömürden daha da kara
kara peçeye bürünmüş mundarlar
bizden biriymiş gibi
hizmetini servis yapar durur hep gavurlara
kara yazıyı Mevla’m bize boşa vermedi ya
azdıkça azıp da kudurduk çünkü
tümümüze de onlardan dolayı başka da kara bir gün göstermesin
çünkü baştan ayağa kadar bulaştık şirret in belasına
katıkta da
aşta da
hiç helal bir şey yok bir lokma bile
bu durum da hangi değerlerle bakarız ki biz birbirimize
karalar bulanmışken yüzlerimize

insan içinde ki duyguların
değişimi için tarihsel bir süreç ister
otoritenin gücünü temsil edecek ruhsal düzenlemenin
halkın bilinç altına kazınmasına
olanak sağlayan şey
bu duyguları düzeltmenin yarattığı imgesel güçtür

ruhsal dönüşümün kırılma anlarıdır da bu anlar
insani biçimlenmenin geçirdiği dönüşümün
Türk siyasi hayatın da gerçekleştirilen kırılmalar ile
belirli noktalarda örtüşmesi
duygusal tavrın
ruhsal tariflenme çabasını ortaya koymaktadır

oysa ki
çorbada bir tuz hakkı taşırdık biz daima
şimdi ne aş
ne de tuz var
kapkaradır sayfalar
ve kap kacak da kapkara
hasret kaldık bir komşunun güleç yüzüne
baldan tatlı sözü bırak Çıfıtlığı moda yapmışlar özlerine

bari arada sırada da olsa dönsek de özümüze
arada bir de olsa belki de uğrarız ana babaya

geçici çözüm
karaya hep merhemdir beyaz rengin karımı
grileşirsek belki de o zaman buluruz ortamı

yoksa
yoldan çıkmış kadim dostlardan bile
akar her tür şer ve bela
ve hep böyle kalırız da ortada
beynimize de mıh gibi de çakılı kalırlar zira…




(28.11.2014) AZAP…





Yezid: sevilmeyen kişiler için kullanılan bir söz... kafir kelimesi yerine kullanılır