1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
884
Okunma
bırak mutluluğun resmini falan da
sor bakalım Abidin’e Nazım Usta;
‘özgürlüğün resmi’ ni yapabilir mi?
hani senin o çok özlediğin…
çok da hakkın olan özgürlüğün!
yıkılan duvarlar tamam,
o değil ama,
koparılan zincirler de tamam…
o da değil ama,
parmaklıksız kapılar…
volta atılmayan avlular tamam…
onlar da değil ama,
‘saçlarını dağıtırsın, rüzgarlara bırakırsın’ gibi hani,
hani çıkarıp ayağından ayakkabıyı-çorabı,
çıplak ayakla çimde koşabilmenin hani…
hani en çok bir de, hür demiş ya atamız,
‘fikrin hür, vicdanın hür, irfanın hür’lüğü yani…
yani ‘emredersin efendim’sizliğin…
yani önce özgürlük nazım usta,
mutluluk ondan sonra!
(yaşarken not ettiklerim; gölcük’1994)
*