İçindeyim gözlerimden
Geçerek vardığım bir duraksın
Yaşlarından zırh giyinip kuşanan
Bir dervişim ben
Selamım yoktur sana bilesin
Ama bundan böyle en büyük ateş bendedir
Diyemezsin!



Riya edip büyüklenmem
Sözlerime yaldız sürmem
İçimden kurtulanların
İsmini asla zikretmem





Cehennem
Yalan dolu üç hecen!
Yürüyorum karanlıkta yalnızım
Ayak seslerime takılıyor taşlar
Birden ışık kesiyor yolumu
Ve sonra büyüyor üzerime doğru
Sanki bulutlara çekiliyordu gövdem
Sırtımda tüysüz bebem
Gürültü ile dolarken kulaklarım
Bebeğimin ıngasında kayboldu dualarım...



Nefesimin ilk harfi yapıştı boğazıma
Düşen kundak içinden kanatlandı meleğim
Küçücük dudağından sızan sütün akına
Parçalanmış alnımdan kan aktı damla damla
Gözyaşlarım ateşimi söndürmeye yetmedi
Öyle bir doğruldum ki şehadetim bitmedi
Ve ruhuma dokundu Mevla bu öldürmedi!




Sonra yürüdüm yürüdüm seni buldum cehennem
Buncacık ateşinle kör zalimler tükenmez
Al benim bedenimi, ateşimle yan benim
Benim ana yüreğimden o katiller geçemez!



Cehennem
Çöllerine vurdum kendimi
Leyla oldum bitmez çilem...




Cennette ki bebeğimin kokusu gelir burnuma
Cennet bu meczup kadın ağlama! Deme bana…
Kokumu özler benim cennette yetim kaldı
Belki şimdi ağlıyor ya da karnı acıktı
Ateşine ateş kattım, sana kendimi adadım
Ama şimdi dinle beni
Bir isteğim var senden
Sütümü sağıp verem
Göğüslerime dokunma!
Aç kalırsa ya bebem...