MÜZAYEDE DE BEKLEYEN TABLO

Neydi onca zamanın ardından içini kemiren
Neydi çizemediğin
Hangi gölge aksetmeliydi tuvalde
Hangi karanlık
Hangi aydınlığına kurban edilmişliğim

Ressam olan sendin
Neydi düşlediğin
Neydi seni bana anlatamadığın
Ki
Ne oldu tuvale akseden

Sen adını mutluluk koymuşsun

Benim gördüğümse hüzün

Kim bilir fırça darbelerini indirirken tuvale
Hangi geçmişe takılı kalmış,
Hangi öfkeyi kusmuştun suratına yaşamın

Spatulayla kapatmaya çalışırken mutsuzluk izlerini,
Bir yerinden kanatmışsın belli tuvali

Dokunma
Dokunma n’olur
Boş ver iyileşir her yaranın iyileştiği gibi

Keşke yelpaze kullansaydın
Ve de akrilik yüzündeki maskeye
En azından yumuşak kalırdı yaraların belli bir zaman

Neyse çok geç artık
Kaldır şövalede bekleyen tuvalin üstünden örtüyü
Kimseler görmesin yaranı gizlediğini

Çıkar müzayedeye
Almak isteyen çıkarsa bu resmi
Varsın hüzünleriyle alsın
Bırak acılar derinde kalsın

Hüma Efkan