Ben büyüyünce İstanbul olacağım

Sabahları erken uyanıp
Uzatacağım günü
Esnetip esnetip biriktireceğim saatleri

Sonra düşündüm ki ayırdına varamadığım
Flüt sesi miydi ki inceden
Yüzümü yalayıp dokunup geçen

Sonra da hoşnut kaldığım öğlen ezanı kulaklarımda
Bu kez güzel sesli bir müezzin ki

Bir bardak ılık su içip şükrettim suya
Birazımsı buruk bir tadı olsa da ezik bir halken içim
Yanlış yere fazladan bir harf koymuşum
Onu düzelttim

Görüp gezdiğim beğendiğim ne kadar şehir varsa
Paketleyip bıraktım ceviz sandığıma naftalinli

Sonra yağmur yağdı
Dolaştım biraz yağmur altında
Az bulutla haspihalleştik
İlaç çok acıydı
İçim dışım kurudu dedi bulut
besleyemem bunca insanı derken ağlamaklı
E bulut haklı ezen kesen kirleten şükürsüz karıncalar
Sonra yağmur değildi gözünden akan
Şeffafımsı az buğulu dolu idi düpedüz
Kocaman iki damla
güneş açtı on beş dakika sonra gülümseyerek
Yüzümde gezindi
Okşayıp saçlarımı bir süre
Bulut dağıldı toz olup
Cam kavanozdaki Fesleğen salmıştı kök
Değiştirdim suyunu
Okşadı geçti kokusu yüzümü
Anladım ki Lavanta da büyürse
İstanbul kokacağım
İstanbul olacağım belki
Ben büyüyünce İstanbul olacağım bol ormanlı

Yüksel Nimet Apel

17/Kasım/2014/Pazartesi

Değerli arkadaşımız şair ikiodabisalon ve sevgili Gülşah hanıma teşekkürlerim ve en kalbi sevgilerimle iyi ki varsınız diyorum!