3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
956
Okunma
Cilası solmuş sandığın gül kokulu köşesine attığım
Mektup demetini
Kokladım uzun uzun
Kutsal bir emanet gibi
Seyre daldım birbirine benzemeyen
Rüya gibi geçen o günleri
Hayalinle bezedim tüm zamanları
Başım dumanlı
Karıştı gecem gündüzüme
Biliyorum doğacak beklediğimiz o mucize
Güneş gibi kaderimize..
Ey Aşk!
Nasıl izin verdik sararıp solmana
Mevsimsiz..
Anılarda yaşamana
Vakitsiz..
Onca yaşanası günleri
Söylenmemiş sözleri
Kullanılmamış hayalleri
Çocukça masum gizemleri
Nasıl mahkum ettik bir sandığın
Tutuklu hücresine..
Oysa;
Hayatın yüce armağanıdır
insanoğluna Aşk
Ona ibadeti beceremezsen gereği gibi
Yanar durursun narına
Bir mücrim gibi..
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz