ben bir sevda kuşuyum sevgilim
kurumuş ne kadar ağaç dalları varsa,
benim evim orasıdır.
seher vakti,
zindanların kapısını çalarım.
uyandırırım tüm uykusundaki mahkumları,
belki rahatsız olurlar,
uykusundan uyanırlar,
sonra tekrar uyurlar,
umursamazlar beni.
ama ben bir sevda kuşuyum sevgilim.
seher vakti penceresine konarım.
sevdadan uzak kalmış,
ne kadar çiçek varsa,
sonra solan bir çiçeğe sevdalanırım.
seherin ilk ışıklarınyla ona koşarım.
kanatlarımda özgürlük,
dilim de barış vardır.
güneşin ilk ışığını ona yansıtırım.
denize düşen yakamozun ışığı gibi.
ama, o çiçek bir gün beni vurur.
hiç ummadığım bir anda,
hiç beklemediğim,
tahmin etmediğim,
ve o kadar yakınlaşmışken,
beni sırtımdan vurur.
ağır bir yara alırım.
biraz kanarım,
biraz ağlarım.
sevdadan uzak kalırım belki,
ama, dediğim gibi,
ben bir sevda kuşuyum sevgilim.
her seher vakti,
pencerene konarım.
Özgürlüğü koklayarak uyanasın diye.

İbrahim Dalkılıç

08/11/2014
23:15 izmir