olabilse bir yağmurun rahmetinde
yağmazdı açılan şemsiyelere
darılmazdı üstüne düşen damlasına
adımlarında ıslanır
avuçlarında kururdu


olabilse bir gökyüzü yüceliğinde
inmezdi yüreğinden
düşürmezdi gözlerinden
adını
anlatamazdı mavilerin
aslında ne kadar tutsak ve sıcak olduğunu



olabilse bir rüzgarın özgürlüğünde çalan ıslık
kaçmazdı sevgi selinden
asılmazdı kırıp dallarını ağaçların
durduramazdı
yüreğindeki fırtınayı
keşke sessizliğini dinleseydi
esmeden önce



olabilse açık denizlerin kanatlarındaki mutluluğu
ayrılmazdı dalgasından
yakmazdı gemileri çaresiz
gitmezdi yarım bırakıp çığlıkları
sevgili beyaz martım süzülüyor
ıslanıyor düşüyor uçuyor
yalnızlığında yine de
vazgeçmiyor sevmekten
sessiz ve sabırla beklemekten


şimdi biliyor ki
olabilse onun kolu kanadı
açsa kucaklayacak ayağı yerden kesilen uçurtmayı
taşıyacak ağırlığınca
çocuk ruhuna sığmayan
duyduğu heyecanı
püskülleri savrulsa bağlanacak belki de
ve uçmayı öğrenen ilk günün özlemiyle


Meryem Maman ( nene hatun)
ŞAİR NENE HATUN

Şimdi şu an 8 kasım 2014 12:00